Lieve Sofie
Zwijgzaam lopen we tussen de bomen,
en kijken droevig om ons heen.
Hoe vaak zijn we hier niet gekomen,
maar voor het eerst,nu alleen
We zijn dankbaar voor de tijd,
dat je bij ons hebt mogen zijn.
Het onvermijdelijke afscheid,
verscheurd ons hart en doet zo´n pijn
We zullen altijd aan je denken,
je wijsheid,kracht en geduld.
De warmte die je deed schenken,
en waarmee je onze harten heb gevuld
rust zacht lieve Sofie
